We verkeren al een tijdje in een staat van nationale verontwaardiging. Verontwaardiging over de opgehangen Iraans-Nederlandse vrouw, over de vastgeketende Brandon en over modelleerling Sahar die het land uitmoet. Mooi, want empathie is soms blijkbaar nog steeds een onontkoombare emotie. Maar vooral slecht, want we zijn daardoor te snel tevreden. Lees verder →