Ik las net dit nieuwsbericht: ‘Indiase vrouw verkracht in UberPOP-taxi’.

In Nederland wordt elke week 24 keer aangifte gedaan voor verkrachting (daadwerkelijke aantallen liggen veel hoger), maar meestal haalt dit het lokale nieuws niet eens. Maar een verkrachting in India is blijkbaar nieuwswaardiger dan een Nederlandse. Dat een verkrachting doorgaans het nieuws niet haalt is niet zo raar, want naast dat het om heel veel gevallen gaat, is het vaak op een vergelijkbare manier afgrijselijk, wat afdoet aan de nieuwswaarde.

Zijn er dan uitzonderlijk veel verkrachtingen in India? Volgens de statistieken van de Verenigde Naties ligt het aantal gevallen per 100.000 inwoners hier ruim vier keer hoger dan daar. Het zou me niks verbazen als dit door under-reporting komt, maar dit maakt een Indiase verkrachting an sich nog niet nieuwswaardig.

Waarom zijn Indiase verkrachtingen dan zo vaak in het nieuws? In India is momenteel een grote maatschappelijke onvrede aan het ontstaan over hoe er met verkrachting wordt omgegaan. Dat maakt dat de specifieke verkrachtingen die in India voor opschudding zorgen, door internationale media opgepikt worden, en zo ook bij ons terecht komen. En news begets news, dus dicteert medialogica dat het nieuwswaardig blijft. In India zelf verschijnen die berichten in de context van een maatschappelijk debat, maar bij ons vormt het slechts een opeenhoping van anekdotische beeldvorming. Iedereen associeert India nu met verkrachtingen, terwijl je met een middelgrote Nederlandse stad het nieuws even makkelijk zou kunnen vullen. Middelburg the Rape Capital of The Netherlands maken? Het zou slechts een kwestie van focus zijn.

Wat hier mist is context. De media zouden zich beter kunnen richten op achtergrondverhalen, en de losse gevallen aan de Indiase media overlaten. Ook wanneer een poging wordt gedaan een verkrachting van context te voorzien, werkt dit eerder verontrustend dan verhelderend. Volgens dit artikel wordt er elke 22 minuten iemand verkracht in India, en volgens dit artikel zelfs elke 21 minuten. Dat is een afschuwelijk gegeven, maar wat dat betekent voor een land waar bijna éénvijfde van de gehele wereldbevolking woont, wordt nergens uitgelegd. Is dat statistisch gezien meer dan hier? (nee). Is het daadwerkelijke cijfer waarschijnlijk hoger? (ja) Is hierbij meegerekend dat verkrachting binnen het huwelijk daar niet als verkrachting geldt? (onduidelijk) Neemt het aantal verkrachtingen af? (nee) Kan dat iets temaken hebben met een toenemende aangiftebereidheid? (mogelijk).

Zonder antwoord op deze vragen, is het gegeven ‘elke 21 minuten’ zo goed als betekenisloos. Het enige dat het je heeft bijgebracht, is een gevoel van walging. Walging voor India, die waarschijnlijk een stuk beter van pas zou komen voor de eveneens ver van ideale situatie in ons eigen land.

Dus stop alstjeblieft met de stortvloed van deze nieuwsberichten. Het is een mediawerkelijkheid die zo sterk is dat een kop als Weer studente verkracht in India al niet eens meer vermeldt dat ze ook vermoord is.

En, om terug te komen op de aanleiding van dit verhaal: dat Indiase verkrachtingen al in het nieuws zijn, en dat UBER-taxi’s ook in het nieuws zijn, wil niet zeggen dat dit opeens in onze headlines thuishoort. Als het een gewone taxi was, en het was in Rucphen gebeurd, hadden we hier nooit een letter over gelezen. Hou alsjeblieft op.