Niets was ooit zo schaamteloos commercieel als de jaren ’90. Maar toch heb ik weinig herinneringen die zo ongecompliceerd en fijn zijn als die aan de jaren ’90. Geef mij een Flippo en ik kan uren janken van geluk. Bij het horen van Sash! of de Venga Boys ga ik met een wazige glimlach glazig voor me uitstaren. Zeg de eerste drie woorden van de Punica-reclame op, en ik vul je automatisch aan. Lees verder →